Ongeveer twee maanden geleden hadden Katja Stam en Raisa Schoon, zoals ze zeggen, ongeveer 5 procent kans om Tokio 2020 te halen. Daarna maakten ze een goede run en bemachtigden uiteindelijk een last minute ticket voor de Spelen via het Europese Continental Cup om op jonge leeftijd hun olympische debuut te maken.
Olympic Games Tokyo 2020 - Beach Volleyball
Schoon & Stam verlaten Tokio met gemengde gevoelens
Maar voelen zich nog schuldig na het verslaan van Walsh voor haar vijfde Olympische deelname
Gepubliceerd 08:15, 02 aug 2021
In Tokio begon het jonge Nederlandse paar met twee nederlagen, tegen regerend wereldkampioenen Sarah Pavan en Melissa Humana-Paredes en tegen het ervaren Zwitserse duo Anouk Verge-Depre en Joana Heidrich. Daarna behaalde ze hun eerste Olympische overwinning, een 2-0 overwinning op de Duitsers Julia Sude en Karla Borger die behoren tot het hoogste niveau. Het betekende dat ze een tweede kans kregen in de ronde van 16 door de zogenoemde lucky-loser-wedstrijden. Ze verzuimden die kans te benutten en verloren met 2-0 van het Cubaanse duo Lidy Echeverria en Leila Martinez.
Stam in a one-on-one duel with Borger
Als gevolg verlieten de 19 jarige Raisa en de 22 jarige Katja, de jongste en de op twee na jongste spelers van het toernooi, Shiokaze Park met gemengde gevoelens.
“Het is echt teleurstellend. Ik denk dat we geen goede wedstrijd hebben gespeeld", vertelde Katja Stam, de 1,92 m lange, tegen Volleyball World na hun laatste wedstrijd in Tokio 2020. "We groeiden eigenlijk naarmate het toernooi vorderde en in elke wedstrijd speelden we beter dan in de vorige. We hebben tussen alle wedstrijden door getraind en ook daarin verbeterden we elke dag. We hadden gehoopt dat ook deze laatste wedstrijd weer een stap beter zou zijn dan de vorige, maar we speelden niet ons eigen spel. We speelden meer tegen onszelf dan tegen onze tegenstanders. Dat is nu echt teleurstellend…
"Ik denk dat ik morgenochtend nog steeds teleurgesteld zal zijn, maar hopelijk wordt het daarna wel beter. Het was echt onverwachts dat we hier überhaupt staan. Dus alleen dat is al mooi. Maar we hadden ook verwacht dat we zelf op een hoger niveau zouden spelen en wat meer druk op de tegenstanders zouden leggen dan we in werkelijkheid hebben gedaan. Dat is voor nu teleurstellend en ik weet niet hoe we er later naar gaan kijken. Uiteindelijk ben ik erg trots dat we dit toernooi hebben gehaald, maar het niveau dat we in dit toernooi hebben laten zien is niet wat we wilden. Dit maakt me ambitieus om het beter te doen in de toekomst.’’
“We wilden alles geven wat we in ons hadden. Als het goed genoeg is, gaan we verder, zo niet, dan hebben we bij het volgende toernooi nieuwe kansen om te verbeteren. Het was gewoon alles of niets, accepteren als we verliezen, maar echt vechten voor de overwinning.”
Schoon in a one-on-one duel with Sude
Stam en Schoon hebben veel talent en veel potentie, helaas hebben ze dat niet volledig op het Olympische zand kunnen laten zien. Maar hun reis naar de Spelen was een bijzondere en zal zeker voor altijd in hun geheugen gegrift staan.
“Het was echt te gek, want we spelen al anderhalf jaar samen”, vervolgde Katja. “Als de Olympische Spelen vorig jaar was geweest, hadden we geen enkele kans gemaakt want toen speelden we nog niet eens internationaal samen. Aan het begin van dit jaar gingen we internationaal spelen en ik denk dat we ongeveer 5 procent kans hadden om naar de Olympische Spelen te gaan.
“We moesten een vijfde plaats behalen op een 4-star World Tour event en dat deden we tijdens de laatste (Ostrava eind mei), tegen Agatha en Duda. Als we die wedstrijd niet hadden gewonnen, hadden we niet naar de Olympische Spelen kunnen gaan. Dus toen liepen onze kansen op tot 20%.
“Toen moesten we nog de Continental Cup winnen om die laatste ticket te bemachtigen. Het was een waanzinnig toernooi, een gekke week... Het was in Nederland en het was echt gaaf omdat we voor ons eigen publiek konden spelen inclusief vrienden en familie. En toen we dat toernooi wonnen, zaten we nog steeds op 50%.
“Omdat we de dag erna het andere Nederlandse team moesten verslaan om naar de Olympische Spelen te gaan. Ik ben nog nooit zo zenuwachtig geweest voor een wedstrijd. We waren allebei zo nerveus, maar we speelden nog steeds erg goed en we hebben het gehaald. Dat was dus een waanzinnige reis. In drie weken tijd gingen onze kansen van 5% naar 100%!”
Katja Stam
In die laatste beslissende wedstrijd moesten Stam en Schoon het opnemen tegen niemand minder dan tweevoudig Olympiër Marleen Van Iersel en haar huidige partner Pleun Ypma.
“Van Iersel zei tegen ons: ‘Veel succes en veel plezier! Jullie verdienen het'. Het was leuk”, aldus Raisa Schoon.
Dat is niet het enige advies dat de getalenteerde jonge verdediger kreeg van een voormalige Olympiër. Haar moeder, Debora Kadijk, vertegenwoordigde Nederland in beachvolleybal op twee Olympische Spelen, Atlanta 1996 en Sydney 2000.
"In 2018 speelde ik op de Jeugd Olympische Spelen en mijn moeder was daar mijn coach", zei Raisa. “Ze vertelde me dat de Olympische Spelen hetzelfde zijn als de Jeugd Olympische Spelen, alleen 10 keer groter. En dat is het enige waar we het over hadden. Ze zei me gewoon: 'Geniet ervan en wees jezelf, dan komt alles goed.'
“Toen ik naar de Olympische Spelen vertrok, hebben mijn ouders, die thuis in Werkendam zes beachvolleybalvelden hebben, een klein afscheid voor me georganiseerd en de Olympische vlag hoog gehesen. Het zwaait nog…”
Raisa Schoon
Stam en Schoon zullen ook in de geschiedenis van beachvolleybal blijven als de onbekende Nederlandse nieuwkomers die een einde maakten aan de aspiraties van de legendarische Kerri Walsh Jennings om zich te kwalificeren voor haar vijfde Olympische Spelen en haar vierde Olympische titel na te streven. In Ostrava moesten Walsh en Brooke Sweat het beter doen dan hun landgenoten Kelly Claes en Sarah Sponcil om een van de Amerikaanse plekken in Tokio 2020 te pakken, maar werden in de kwalificaties al vroeg het slachtoffer van Stam en Schoon.
"Ik voelde me eigenlijk een beetje schuldig na de wedstrijd, omdat ik altijd tegen haar opkeek", zei Raisa. “Ze was in zekere zin mijn held toen ik jonger was. Maar toen we op het veld tegen haar speelden, zei ik tegen mezelf: 'We hebben de vijfde plaats nodig en we gaan voor de volle 100 procent! En ja, het is ons gelukt!”
"Ik was me niet echt bewust van de gevolgen van het winnen van die wedstrijd", voegde Katja eraan toe. "En toen had iedereen het erover en ik had zoiets van, 'oh, hebben wij dat gedaan?'"
Hoewel ze een deel van hun tijd in Tokio in quarantaine moesten doorbrengen, wat gemengde gevoelens opriep over hun eerste Olympische ervaring, leggen Katja en Raisa de focus op de positieve punten van hun ervaring in Japan.
“Het was echt gaaf, vooral in het begin, toen we vrij naar de Village konden lopen”, zegt Katja Stam. “Het was echt inspirerend om in de buurt te zijn van al deze atleten van over de hele wereld en uitkomend voor verschillende sporten. Het was inspirerend om te zien hoe elk land en elke atleet anders werkt aan zijn eigen dingen. Dat was echt gaaf. De laatste dagen, toen we als ‘close contacts’ in quarantaine zaten waren een beetje anders, maar toch hebben we genoten van onze tijd hier.”
Schoon and Stam take the positives out of their Olympic experience
